ΣΤΟΝ ΚΑΠΕΤΑΝ ΑΓΡΑ

    Ποίημα του ΠΑΝ. ΖΙΩΤΑ.                             

                                      ΣΤΟΝ ΚΑΠΕΤΑΝ ΑΓΡΑ
 Σαν τέτοια ώρα εδώ σιμά                            Αφού σε περιφέρανε
ο Άγρας κρεμασμένος                                 σαν κλέφτη , σαν κακούργο ,
τρεις μέρες εστεκόντανε                              γύρω σε τούτα τα χωριά
σαν μάρτυρας στημένος.                              το Λούκα τον πανούργο ,( 1 )

 Τον κάλεσαν οι Βούλγαροι                            κατόπι σε κρεμάσανε                       
να κλείσουν συμφωνία                                 στις καρυδιάς τον κλώνο.
μαζί να πολεμήσουνε                                    Ξεψύχησες με σπαραγμό,
για τη Μακεδονία.                                          με οιμωγές με πόνο .

 Άγρα που κίνησες να πας                               Λεβέντη μ' Άγρα ,ησύχασε 
λέγαν οι Ναουσαίοι                                        και η Μακεδονία 
είν' άπιστοι οι Βούλγαροι,                              πέρα για πέρα σήμερα
αισχροί καπεταναίοι.                                      χαίρετε ελευθερία .

 Μα συ , γενναίε αρχηγέ,                                 Ξύπνα μονάχα μια στιγμή
μ'ατρόμητη καρδιά,                                         ν ' ακούσεις τα τραγούδια
θάνατο δε λογάριασες                                     που τα Μακεδονόπουλα
για τη Μακεδονία.                                           ψάλλουν σαν αγγελούδια

 Με πανουργιά σε πιάσανε ,                             ψάλλουν  για σέναν' αρχηγέ ,
οι άτιμοι Βουλγάροι,                                        και σένα στεφανώνουν .
τα χέρια σου τα δέσανε ,                                  Έτσι τιμούν τους ήρωας
γενναίο παλληκάρι.                                           που την Ελλάδα υψώνουν .

(1) Βούλγαρος βοεβόδας.