ΚΑΠΕΤΑΝ ΑΓΡΑΣ

ΣΑΡΑΝΤΗΣ ΑΓΑΠΗΝΟΣ -ΚΑΠΕΤΑΝ ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ

Γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1880 αλλά ο πατέρας του τον έγραψε στα μητρώα αρρένων των Γαργαλιάνων Μεσσηνίας από όπου και κατάγονταν . Μεγάλη ιστορική οικογένεια των Αγαπηνών . Οι πρόγονοι του είχαν μεγάλη δράση κατά την Επανάσταση του 1821.

Ο ενθουσιασμός και η αγάπη του για την Ελλάδα τον οδήγησαν να εγγραφή στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων από όπου και αποφοίτησε με πολλή καλή επίδοση.

Και ενώ θα μπορούσε να μείνει στην Φρουρά Αθηνών αυτός προτίμησε να περάσει τα σύνορα και να έρθει στην κεντρική Μακεδονία στον βάλτο των Γιαννιτσών, όπου ο Ελληνικός Μακεδονικός λαός υπόφερε από τους δύο δυνάστες του , τους Τούρκους και τους Βούλγαρους , οι οποίοι Βούλγαροι είχαν ξεκινήσει αγώνα τρομοκρατίας εκφοβισμού και εξόντωσης του Ελληνικού λαού.

Μαζί με τον Τηλιγάδη και 12 Ευζώνους , όλοι εθελοντές ,πέρασαν με πλοιάριο στις εκβολές του ποταμού Λουδία και από εκεί πήγαν στην Νάουσα .

Με εντολές του « Κέντρου Θεσσαλονίκης » Προξένου Κορομηλά μετέφερε το κέντρο δράσης στον βάλτο των Γιαννιτσών . Αυτό έγινε για τρεις λόγους.

Πρώτος λόγος ότι ήταν το πέρασμα από την Θεσσαλονίκη για την Δυτική Μακεδονία, Δεύτερος λόγος ότι είχαν εγκατασταθεί στον βάλτο αλλά και γύρω από αυτόν πολλοί Βούλγαροι κομιτατζήδες και επίσης αποτελούσε τέλεια κρυψώνα για τους αντάρτες .

Η ζωή ήταν δύσκολη. Κουνούπια , υγρασία, βδέλλες ,ελονοσία. Ήταν ένα κλίμα γενικά επικίνδυνο για την υγεία των αγωνιστών που βρίσκονταν εκεί.

Ο Αγαπηνός έπρεπε να πάει εκεί και πήγε εθελοντικά.

Απέκτησε το ψευδώνυμο Τέλλος Άγρας .

Μετά από μάχες κατέλαβε την μεγαλύτερη καλύβα την Κούγκα από τους Βουλγάρους.

Η ελονοσία και ένας τραυματισμός του τον οδηγούν στην Θεσσαλονίκη για θεραπεία. Σύντομα όμως γυρίζει στην Νάουσα όπου αποθεραπεύετε από τον γιατρό Ζαφείρη Λόγγο.

Εκεί τον Μάιο του 1907 μαθαίνει ότι ο Βούλγαρος βοεβόδας Ζλατάν θέλει να τον συναντήσει. Ο Άγρας αποφασίζει να τον συναντήσει (παρά τις αντιρρήσεις των συντρόφων του)με την ελπίδα να τον εντάξει στις Ελληνικές δυνάμεις .( Κάτι παρόμοιο έγινε παλαιότερα και με τον βουλγαρίζοντα

Καπετάν Κώττα από τον Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανό Καραβαγγελη. Και ο Καπεταν Κώττας θυσιάστηκε για την Ελληνική ιδέα.)

Έτσι πήγε στο σημείο συνάντησης με λίγους συντρόφους και δίχως όπλα όπως ήταν η συμφωνία. Μαζί με τον Ζλάταν εμφανίστηκε ξαφνικά και ο κομιτατζής Κασάπσε με τους άντρες του πάνοπλοι. Όταν είδαν ότι οι Έλληνες ήταν άοπλοι τους συνέλαβαν όλους. Στην συνέχεια άφησαν τους συνοδούς του Άγρα ελεύθερους αλλά ο οδηγός του ο σλαβόφωνος Έλληνας Αντώνης Μίγγας αρνήθηκε να αφήσει τον Αρχηγό του.

Επι μέρες τους περιέφεραν στα χωριά, τους διαπόμπευαν και τους βασάνιζαν. Ήταν και αυτός ένας τρόπος να προσπαθήσουν να τρομοκρατήσουν τον σκλαβωμένο Ελληνικό λαό. Τελικά τους κρέμασαν λίγο έξω από την Έδεσσα σε μια καρυδιά στις 7 Ιουνίου του 1907. Ο Καπετάν Άγρας ήταν μόλις 27 χρονών.

Ο Ζλατάν πρόδωσε την εμπιστοσύνη που του έδειξε ο Καπετάν Άγρας.

Προς τιμή του το χωριό που υπάρχει στο σημείο του θανάτου του σήμερα ονομάζετε ΑΓΡΑΣ.

Η θυσία του Άγρα αντί να φοβίσει τους Έλληνες χωρικούς της περιοχής , τους ενθαρρύνει και τους ξεσηκώνει. Η θυσία του ενέπνευσε πολλούς εθελοντές που έσπευσαν να βοηθήσουν στον Μακεδονικό Αγώνα, και να εκδικηθούν το θάνατο του.

Τιμούμε τον Καπετάν Άγρα και γονατίζουμε μπροστά στους Αγώνες του και αυτό γιατί ο μικρόσωμος Αξιωματικός άφησε την ανέμελη ζωή της Αθήνας και μια λαμπρή καριέρα για ένα ιδανικό, την απελευθέρωση της Μακεδονίας και την ενσωμάτωσή της στον Ελληνικό κορμό.

Τα λείψανα του Καπετάν Άγρα και του πιστού του Μίγγα φυλάσσονται σήμερα σε ένα μικρό εκκλησάκι κοντά στο χωριό Άγρας.

ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΝΗΜΗ.

Στο πρόσωπο του Καπεταν Άγρα τιμούμε όλους τους Μακεδονομάχους που θυσιάστηκαν για την Ελευθερία της Μακεδονία μας .

ΘΑ ΤΟΥΣ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΥΣ.